Święty Maksymilian Maria Kolbe, właściwie Rajmund Kolbe, (urodzony 8 stycznia 1894 w Zduńskiej Woli - zamordowany 14 sierpnia 1941) - polski franciszkanin konwentualny, święty kościoła katolickiego.

Życiorys: W 1907 r. rozpoczął naukę w małym seminarium franciszkanów we Lwowie, w 1910 r. wstąpił do zakonu, przyjmując imię Maksymilian. W 1912 r. został wysłany na studia do Rzymu. Tam uzyskał doktorat z filozofii na uniwersytecie "Gregorianum" w 1915 r., a z teologii w 1919 r. na wydziale ojców franciszkanów. 28 kwietnia 1918 r. przyjął święcenia kapłańskie. W 1919 r. wrócił do Polski i podjął wykłady w seminarium ojców franciszkanów w Krakowie, które po roku przerwał z powodu gruźlicy płuc. Będąc w Rzymie, wraz z kolegami założył w 1917 r., stowarzyszenie ludzi świeckich Rycerstwo Niepokalanej zajmujących się apostolstwem pod znakiem Maryi. Aby realizować cele stowarzyszenia i dla utrzymania kontaktu z jego członkami zaczął od stycznia 1922 r. wydawać w Krakowie miesięcznik "Rycerz Niepokalanej". Pod koniec tegoż roku przeniesiony do Grodna, zorganizował tam wydawnictwo, a miesięcznik zaczął pełnić rolę pisma katechetycznego dla masowego czytelnika. W 1927 r. założył pod Warszawą klasztor-wydawnictwo Niepokalanów. Wydawał tam pisma "Rycerz Niepokalanej" a od 1935 r. "Mały Dziennik". Oba pisma umieszczały aż do wybuchu wojny artykuły uważane za antysemickie - m.in. propagujące "Protokoły Mędrców Syjonu", nawołujące do bojkotu żydowskiego handlu, wzywające do przeniesienia 70 000 Żydów na Madagaskar czy oskarżające Żydów o deprawowanie Polaków. W latach 1931-1935 przebywał z działalnością misyjną w Japonii. Tam zaczął wydawać japoński odpowiednik "Rycerza Niepokalanej", a wkrótce także "Niepokalanów Japoński". Rozpoczął również organizacje podobnych ośrodków w Chinach i w Indiach. W 1936 powrócił do Polski aby pokierować Niepokalanowem, który stał się największym klasztorem katolickim na świecie. We wrześniu 1939 r. było tam około 700 zakonników i kandydatów. W Japonii Maksymilian Kolbe spotkał się z tzw. małą radiofonią, czyli stacjami nadawczymi małej mocy zainstalowanymi w wielu punktach kraju. Po powrocie do Polski postanowił uruchomić tego typu stację właśnie w Niepokalanowie. Zgodnie z obowiązującym w przedwojennej Polsce prawem nie było to możliwe od razu. Nie tracąc nadziei zapisał się do PZK i został krótkofalowcem o znaku SP3RN (jak Radio Niepokalanów). Stacja nadawała na przełomie lat 1937/38, pokrywając swoim zasięgiem praktycznie obszar całego kraju. W czasie okupacji hitlerowskiej działalność klasztoru została zawieszona, pozostałych około 40 zakonników Niemcy aresztowali 19 września 1939 r. Po powrocie zorganizował w klasztorze ośrodek usług dla okolicznej ludności i oddał się pogłębianiu formacji pozostałych przy nim współbraci. Powtórnie aresztowany 17 lutego 1941, przesłuchiwany i więziony na Pawiaku został przewieziony do Auschwitz-Birkenau, gdzie został numerem 16670. W obozie koncentracyjnym dobrowolnie wybrał śmierć głodową za współwięźnia, Franciszka Gajowniczka, który przeżył obóz oświęcimski. Kolbe zmarł, dobity zastrzykiem trucizny (fenolu) 14 sierpnia 1941. Maksymilian Kolbe został beatyfikowany 17 października 1971 r. przez papieża Pawła VI, a kanonizowany przez papieża Jana Pawła II 10 sierpnia 1982.10 października 1998 Stolica Apostolska uznaje świętego patronem miasta Zduńska Wola. 10 października 2004 został wybrany patronem Pabianic.

Atrybuty: Obóz koncentracyjny, obozowy pasiak z trójkątem, literą P i numerem 16670, druciane okulary. Dodatkowo dwie korony (biała i czerwona). Zobacz też: Telewizja Niepokalanów, franciszkanie, Rycerz Niepokalanej