TAJNA INSTRUKCJA OBSLUGI PRL

 

Drukujemy tę instrukcję na życzenie czytelnika  (Nazwisko i imię znane redakcji)


Stenogram z Tajnego Referatu tow. Jakuba Bermana wygłoszonego na posiedzeniu Egzekutywy Komitetu .............. w kwietniu 1945 r. Sciśle tajne...TYLKO DLA ........ SCISLE TAJNE Instrukcja Nk/003/47  Scenariusz zniewalania państw i narodów. Namiestnicy moskiewscy musieli je przestrzegać pod rygorem natychmiastowego wezwania do Moskwy lub gułagowej banicji. Egzemplarz tego scenariusza znajdował się m.in. w Belwederze, do wiadomości Bieruta, Bermana i najbliższego otoczenia „mowiącego po polsku”
Tam własnie zginal!...
Posiadamy kopię tego unikalnego najtajniejszego żydowskiego dokumentu. Przejdźmy do lektury tego dokumentu. Wierne tłumaczenie z oryginału rosyjskiego. Scisle tajne Moskwa 2 VI 1947r.

Instrukcja Nk/003/47

1. W gmachu ambasady nie należy przyjmować żadnych informatorów  terenowych rekrutujacych się z krajowców. Spotkania z tymi ludźmi organizują nasze służby specjalne w miejscach publicznych. Informacje przyjmuje ambasada za pośrednictwem naszych służb specjalnych.

 

2. Należy szczególnie zadbać o to, aby nie było żadnych kontaktów między naszym wojskiem a ludnością cywilną kraju. Niedopuszczalne jest składanie wizyt w domach krajowców przez naszą kadrę oficerską, ani nawiązywanie kontaktów przez naszych żołnierzy szeregowych z miejscowymi kobietami, ludnością lub żołnierzami krajowców.

3. Przyspieszyć likwidację krajowców związanych z KPP, PPS,
Walterowców, KZMP, AK, BCH i innych ugrupowań, które powstały bez naszej inspiracji.Wykorzystać w tym celu fakt zbrojnej opozycji.

 

4. Dopilnować aby do wszystkich akcji bojowych, w pierwszej kolejności kierowano żołnierzy, którzy przed wstąpieniem do Armii Kościuszkowskiej przebywali na naszym terytorium. Doprowadzić do ich całkowitej likwidacji.

5. Przyspieszyć zjednoczenie wszystkich partii w jedną organizację i dopilnować, aby wszystkie kluczowe stanowiska obsadzone były przez ludzi zatwierdzanych przez nasze służby specjalne.

6. Doprowadzić do połączenia całego ruchu młodzieżowego w jedną organizację, a stanowiska od szczebla powiatowego wzwyż przez ludzi zatwierdzonych przez  nasze służby specjalne. Do czasu zjednoczenia zlikwidować znanych przywódców harcerstwa.


7. Spowodować i dopilnować, aby delegaci wyznaczeni na zjazdy partyjne nie zachowali mandatów na okres kadencji wybranych przez siebie władz partyjnych, w żadnym wypadku delegaci nie mogą zwoływać posiedzeń międzyzakładowych. W razie konieczności zwołania takiego posiedzenia należy wyeliminować ludzi, którzy wykazali się aktywnością w wysuwaniu koncepcji i postulatów. Na każdy następny zjazd wybierać nowych kandydatów, tylko wytypowanych przez nasze służby specjalne.

8. Należy zwrócić baczną uwagę na ludzi wyróżniających się zmysłem organizacyjnym, umiejącym sobie zjednać popularność. Ludzi takich należy pozyskać, w razie odmowy nie dopuszczać do wyższych stanowisk.


9. Doprowadzić do tego, aby pracownicy na stanowiskach państwowych (za wyjątkiem służb ścigania i pracowników przemysłu wydobywczego) otrzymywali niskie pobory. Dotyczy to szczególnie służby zdrowia, wymiaru sprawiedliwości, oświaty i kierowników różnych szczebli.


10. Do wszystkich organów władzy i większych zakładów pracy wprowadzić ludzi współpracujących z naszymi służbami specjalnymi (bez wiedzy władz krajowych).


11. Należy zwrócić szczególną uwagę, aby prasa krajowców nie podawała sumarycznych ilości i rodzajów towarów wysyłanych do ZSSR. Nie można to również nazwać handlem. Należy dopilnować, aby prasa krajowa podkreślała ilość towarów wysyłanych przez nas do Polski, ale wspominała że to w ramach wymiany handlowej.


12. Wpłynać na władze krajowe, aby nabywcy ziemi, gruntów i parceli nie otrzymali aktów własnosci, a jedynie akty nadania.

13. Ukierunkować politykę w stosunku do rolnictwa indywidualnego tak, aby prowadzenie gospodarstwa stało się nieopłacalne, a wydajność jak najmniejsza. W nastepnej kolejności przystąpić do kolektywizacji wsi. W razie wystąpienia silniejszej opozycji należy zmniejszyć dostawy środków produkcji dla wsi i zwiększyć powinności dla państwa. Jeżeli to nie pomoże spowodować, aby rolnictwo nie dawało pełnego pokrycia potrzeb żywnościowych kraju i oprzeć  wyżywienie na imporcie.


14. Spowodować, aby wszystkie zarządzenia i akty prawne, gospodarcze, organizacyjne (z wyjątkiem wojskowych) nie były precyzyjne.


15. Spowodować aby dla każdej sprawy powoływano kilka komisji, urzędów, instytucji społecznych, ale żadne z nich nie powinno mieć prawa podejmowania ostatecznej decyzji bez konsultacji z pozostałymi. (Nie dotyczy przemysłu wydobywczego).

16. Samorządy w zakładach pracy nie mogą mieć żadnego wpływu na kierunek działania przedsiębiorstw. Mogą one zajmować się jedynie sposobem wykonywania zleconych zadań.


17. Związki zawodowe nie mogą mieć możliwosci sprzeciwu wobec poleceń dyrekcji. Obciążyć związki inną pracą, jak organizowanie wczasów, zaopatrzenia, działalności rozrywkowej i oświaty, wycieczki oraz rozprowadzanie atrakcyjnych towarów, potwierdzanie opinii i decyzji władz politycznych.


18. Należy spowodować, aby awansowano tylko tych pracowników, którzy wzorowo wykonują przydzielone im zadania i nie wykazują skłonności do analizowania spraw nie wychodzących poza te działania.


19. Krajowcom na stanowiskach partyjnych państwowych i gospodarczych należy stworzyć warunki do działania, które będą kompromitować ich w oczach podwładnych i wyborców, i zamykać im powrót do tych środowisk, z których pochodzą.

 

20. Kadrze oficerskiej rekrutującej się z krajowców można powierzyć odpowiednie stanowiska pod warunkiem, że są tam już nasze służby specjalne.


21. Otoczyć szczególnym nadzorem ilości amunicji do wszelkich rodzajów broni z każdego arsenału akcyjnego i ćwiczeń w ostrym strzelaniu, prowadzić swoiste rozliczenie.


22. Objąć szczególnym nadzorem wszelkie laboratoria i instytucje
naukowo badawcze.


23. Należy zwrócić szczególną uwagę na ruch racjonalizatorski i
wynalazczy, rozwijać go i popierać, ale wszystkie odkrycia dokładnie rejestrować i zapisywać, przekazywać do centrali. Dopuszczać do realizacji tylko te wynalazki, które przydatne są w przemyśle wydobywczym, wstępnej obróbki i określone w specjalnej instrukcji. Nie mogą być realizowane te odkrycia, które mogłyby doprowadzić do wzrostu produkcji kosztem ograniczenia wydobycia surowców lub zaniechania zalecanych działań. W wypadku głównych odkryć, spowodować ich sprzedaż za
granicę. Nie dopuszczać do publikacji zawierąjcych wartości i opisy wynalazków.


24. Spowodować zakłócenie w punktualności transportów (z wyjątkiem transportu określonego w instrukcji NK 552-46).


25. Inspirować zwoływanie narad środowiskowych i problemowych, zbierać stawiane tam wnioski i propozycje, rejestrować wnioskodawców, a realizować linie określoną w instrukcjach.


26. Spopularyzować wywiady z ludźmi pracy na aktualne problemy produkcyjne, w których zawarta jest krytyka przeszłości lub lokalnego bałaganu, ale nie doprowadzić do likwidacji przyczyn krytykowanych zjawisk.


27. Wystapienia publiczne władz krajowców mogą zawierać akcenty narodowe i historyczne, ale nie mogą prowadzić do zjednoczenia ducha narodu.


28. Zwrócić baczną uwagę, czy w odbudowywanych i nowych większych miastach i osiedlach nie budowano nowych ujęć wodnych niezależnych od głównej sieci wodociągowej. Stare ujęcia wodne i studnie uliczne systematycznie likwidować.


29. Przy odbudowie i rozbudowie przemysłu dopilnować, aby ścieki przemysłowe spływały do rzek mogących stanowić rezerwuary wody pitnej.


30. Mieszkania w nowych osiedlach i odbudowywanych miastach nie mogą zawierać dodatkowych pomieszczeń pozwalających na hodowlę inwentarza lub gromadzenia żywnosci na dłużej i w większych ilościach.


31. Spowodować, aby prywatne przedsiębiorstwa i rzemieślnicy
otrzymywali surowce i urządzenia nie pozwalające na produkcję artykułów dobrej jakości, a ceny tych produktów powinny być wyższe od podobnych wytwarzanych przez państwo.


32. Doprowadzić do maksymalnej rozbudowy administracji biurowej wszystkich stopni. Można dopuścć krytykę działalności administracyjnej, ale nie wolno pozwolić na jej zmniejszenie ani sprawną pracę


33. Należy dopilnować wszystkich planów produkcyjnych w przemysłach wydobywczych i w działaniach określonych odpowiednimi instrukcjami i nie wolno dopuścić do wykonania zaopatrzenia rynku krajowego.


34. Szczególnej obserwacji poddać Kosciól i tak ukierunkować
działalność oświatowo-wychowawczą, aby wzbudzić powszechny wstręt do tej instytucji. Objąć baczną uwagą i kontrolą kościelne drukarnie, archiwa, biblioteki, kazania, kolędowania (ostatni przykład to co powiedział ks. Jankowski,  a oni  roztrąbili na cały świat, nie to, że prawda tylko, że antysemityzm) treści nauk religijnych oraz obrzędy pogrzebowe.


35. W szkolnictwie państwowym, zawodowym, a w szczególności w szkołach średnich i wyższych, doprowadzić do usunięcia nauczycieli cieszących się powszechnym autorytetem i uznaniem. Na ich miejsce wprowadzać ludzi mianowanych. Doprowadzić do zerwania korelacji między przedmiotami, do ograniczeń wydań źródłowych, do usunięcia z szkół średnich łaciny, greki, filozofii
ogólnej i genetyki. W historii nie można podawać, co który władca chciał zrobić lub zrobił dla kraju, trzeba natomiast ukazywać tyranię królów oraz walki uciemiężonego ludu. W szkolnictwie zawodowym doprowadzić do wąskich specjalizacji.

36. Inspirować organizowanie imprez państwowych związanych z walką krajowców z zaborcami (z wyjątkiem zaboru rosyjskiego), szczególnie z Niemcami i walkę o socjalizm.


37. W publikacjach krajówych nie dopuszczać opracowań traktujących o krajowcach przebywających w naszym państwie do rewolucji i w czasie II wojny światowej.


38. W razie powstania organizacji popierającej sojusz z naszym
państwem, ale zmierzającej do kontroli działalności gospodarczej oficjalnych władz kraju, należy natychmiast podjąć działalność (niezależnie od władz kraju) obciążając te organizacje tendencjami nacjonalistycznymi i szowinistycznymi.


Formy działalności:
Burzenie naszych pomników i cmentarzy (obecnie podpalona Synagoga), publikowanie ulotek wyszydzających nasz naród, naszą kulturę, sens zawartych układów. Do prac propagandowych angażować krajowców i wykorzystywać istniejącą nienawiść do nas.


39. Zadbać o budowę i rozbudowę mostów, dróg i licznych połączeń, aby w razie konieczności interwencji wojskowej można było szybko i z każdej strony dotrzeć do punktu oporu czy koncentracji sił opozycji.


40. Pilnować, aby aresztować przeciwników politycznych. Rozpracować przeciwników z autorytetem wsród krajowych narodowców. Likwidować w drodze tzw. zajść sytuacyjnych przypadkowych, zanim staną się głośnymi lub aresztować ich wcześniej za wykroczenia kryminalne.


41. Nie dopuszczać do rehabilitacji osób skazanych w procesach
politycznych. W razie konieczności rehabilitacji, można ją przeprowadzić pod warunkiem, że sprawa będzie uznana za pomyłkę sądową, bez wszczynania dochodzenia i stawiania
przed sądem winnych pomyłki (sędziów, świadków, oskarżycieli,
informatorów).


42. Nie wolno stawiać przed sądem ludzi na stanowiskach kierowniczych obsadzanych przez partię, którzy swą działalnością spowodowali straty lub wywołali niezadowolenie wśród podwładnych. W sytuacjach drastycznych należy ich odwołać ze stanowisk i przenieść do innych miejscowości na
stanowiska równorzędne lub wyższe. W skrajnych sytuacjach ulokować na stanowiskach kierowniczych i traktować jako rezerwę kadrową do późniejszej wymiany.


43. Ogłaszać publicznie procesy ludzi ze stanowisk kierowniczych
(wojsko, minister, główne urzędy, szkolnictwo) oskarżonych o działalność przeciw ludowi, przeciwko socjalizmowi, przeciwko industralizacji. Będzie to powodować czujność mas pracujących.


44. Dbać o wymianę ludzi na stanowiskach roboczych przez dopuszczenie do tych funkcji ludzi z awansów mających najniższe kwalifikacje (ostatni przykład to BOLEK - WALESA, który od  Zachodu otrzymał nawet tytuły profesorskie, skąd my to znamy, 40-50 lat wcześniej za chwalenie Stalina też można było zbierać tytuły i awansować).


45. Spowodować napływ do szkół wyższych pochodzacych z najniższych grup społecznych, którzy nie wykazują zainteresowań zawodowych, a tylko chęć zdobycia dyplomu.

 

Ten zbrodniczy scenariusz był realizowany z całą bezwzględnością, wiernością jego zasadom. Analizując go punkt po punkcie, każdy z nich egzemplikując tysiącami przykładów rozpisanych na cztery tysiąclecia, można napisać całą historię polityczną i gospodarczą powojennej Polski. Jeżeli niekiedy pojawiły się jakieś praktyczne odstępstwa, to były one nieznaczne, lokalne, przystosowane do czasu i do okoliczności. Przyspieszyć likwidację krajowców związanych z KPP, PPS, Walterowców, KZMP, BCH i innych ugrupowań... i likwidować. Kapepowcy funkcyjni zostali wystrzelani już przed wojną w sowieckich czystkach. Ocaleli ci, którzy dostali się do Sowlagru już w czasie wojny. Kapepowcy krajowi, owe masy dołowe nigdy nie byli groźni dla systemu. Rozbić należało PPS, a wraz z nią wszystkie partie, zwłaszcza Polskie Stronnictwo Ludowe. Krwawa rozprawa z ich liderami trwała w tym samym czasie kiedy redagowano tę instrukcję.


Walterowiec - K. Swierczewski, symbol czerwonej Hiszpanii,
agenturalnego internacjonalizmu - zginie w Bieszczadach od kul UPA i dopiero 40 lat później w telewizji pokażą jego zachowanego w muzeum munduru - z wyraźnym śladem pchnięcia bagnetem. Krwawa rozprawa z partiami politycznymi była propagandowo ułatwiona, gdyż konsekwentnie wiązano ją z faktyczną opozycją zbrojną. Jeszcze nikt z przywódców tych partii nie przypuszczał ich rychłego końca, kiedy instrukcja mówiła: Przyspieszyć zjednoczenie wszystkich partii...To znaczy: zlikwidować wszystkie, a PARTIE NAZWAC SOWIECKA AGENTURE - PPR, przemianowaną wkrótce na PZPR. Rozbić ruch młodzieżowy, zwłaszcza przedwojenne harcerstwo: i stało się... harcerstwo zostało zlikwidowane. Na jego miejsce wprowadzono indoktrynującą, ateizującą atrapę, obcą katolickiemu duchowi polskiej młodzieży. Apogeum tych niszczycielskich działań przypadło na lata 1949-1952 i w tym właśnie okresie więzienia zapełniły się liczbą ponad 5000 tysiecy młodzieży
licealnej, wyaresztowanej i skazanej za przynalezność do ponad 500 tajnych organizacji szkolnych. Skazanych na najcięższe wyroki kierowano do wiezień o zaostrzonym reżimie - Wronek, Rawicza, Strzelec Opolskich. Większość ulokowano w młodzieżowym obozie koncentracyjnym Jaworzno, byłej filii
niemieckiego obozu koncentracyjnego w Oświecimiu.

Punkt 7, to mistrzowska socjotechnika pozorowania życia partyjnego. Szeregowi członkowie partii, to masa posłusznych pionków, „użytecznych durniów", którym stwarza się pozory współrządzenia, zakładem pracy, wsią, gminą, miastem, powiatem, województwem, krajem. Mają prawo krytykować, ale
tylko niedociagnięcia i bałagan lokalny, drobne nadużycia i kradzieże „demaskować" ale przede wszystkim czujnie wypatrywać wrogów demokracji i reakcjonistów. Nie wolno im wkraczać w zakres spraw systemowych, uogólniać.
Dostrzegających istotę zła, zdolnych do politycznych syntez
bezwzględnie eliminować z życia załóg, zespołów, partii: eliminować ludzi, którzy wykazali się aktywnością w wysuwaniu koncepcji i postulatów... Zachowując pozory demokratycznych wyborów na wszystkich szczeblach, dopilnować, aby awansowali tylko posłuszni, bierni, mierni, a w pierwszej kolejności agenci systemu: „wytypowani przez nasze służby specjalne. Brani
do władz, na zjazd czy na inną akcję, nie powinni zachować swych mandatów na następną kadencję w przeciwieństwie do naszych agentów, którzy mają zagwarantowaną stałą obecność w systemie. Stąd brała się potem elitarna grupa delegatów na wszystkie kolejne zjazdy partii.

Punkt 8. wyróżniających się w każdej dziedzinie, inteligentnych,
aktywnych, posiadających zmysł organizacyjny albo podporządkować, albo odsunąć na boczny tor, jeżeli zaczynają myśleć oddzielnie i czynią użytek ze swego krytycyzmu.

Punkt 10: we wszystkich organach władzy, ich szczeblach i komórkach, mają rezydować agenci systemu. Mają to być dwa rodzaje agentów – służb specjalnych, oraz własnych czyli sowieckich, niezależnych i nieznanych Bezpiece krajowców.

Punkt 11: staranne przestrzeganie nakazu rabunkowej exploatacji
bogactw naturalnych krajowców. W kilku innych punktach instrukcji stawia się zielone światło w szczególnie jednej, ważnej dziedzinie przemysłowi wydobywczemu. Wyłącza się go z licznych zakazów obowiązujących w innych dziedzinach gospodarki krajowców. W dążeniu do maksymalizacji wydobycia kopalin, zwłaszcza węgla, cała infrastruktura górnictwa i transportu musi być podporządkowana tym preferencjom. Jeżeli w jednym z punktów instrukcji mówi się do świadomego zakłócenia transportu, to z tej zasady ma być wyłączony transport węgla.
Rolnictwo: Celem ostatecznym jest upaństwowienie ziemi rolników. Parcelacja ziemi dworskiej była oszustwem obliczonym za pozyskanie masy chłopskiej, stanowiącej wówczas 70% społeczeństwa, a przy tym bazę ruchu oporu.
Wręczono chłopom bezwartościowy akt nadania, a nie akty notarialne. Kilka lat później rozpocznie się przymusowa kolektywizacja, wykreuje się kułaka-wroga sabotującego postęp na wsi, magazynującego zboże i żywność w celu spekulacji.
Więzienia zapełnia ponad 200 tys. nieszczęśników, którzy nie byli w stanie i na czas, i nakazanej ilosci dostarczyć obowiązujących dostaw. W dążeniu do likwidacji rolnictwa indywidualnego, poprzez system niskich cen i ograniczeń, spychano gospodarstwo chłopskie w nieopłacalność.

Punkty 14 - 15: wszystkie akty prawne, zarządzenia, powinny być
nieprecyzyjne, dopuszczając dowolność interpretacyjną. Każda sprawa powinna znajdować się w gestii kilku komisji, urzędów instytucji, ani jedno z tych ogniw nie mogło podjąć decyzji ostatecznej. Decyzje należą do przedstawicieli agentury i partii. I znów: nie dotyczy przemysłu wydobywczego.

Punkty 17 - 16: - Samorządy i związki zawodowe to pozorowane, bezwolne przybudówki. Nie mają nic do powiedzenia o losach zakładu i załogi, o kierunkach i organizacji produkcji, itp.
Związki zawodowe mogą rozprowadzać wśród załóg ziemniaki na zimę, bilety do teatru i kin, przydzielać skierowania na wczasy. Nie wszystkim zresztą - tylko według własnego klucza. Ruch racjonalizatorski rozwijać i popierać (pkt 23), ale cenne pomysły kierować do centrali i nie wdrażać ich w zakładach macierzystych. Dopuszczać do realizacji pomysły tylko przydatne w przemyśle wydobywczym. Wynalazki o randze odkrycia naukowego lub
technicznego natychmiast kierować „za granicę" czyli do ZSSR

.

Punkt 27: szczególnie ważny, choć ogólnikowy - tępić wszystkie próby konsolidacji ducha narodu.

 

Punkty 28 - 29 mają charakter więc zbrodniczy. Zabraniają budowy lokalnych ujęć wodnych, stare ujęcia włącznie ze studniami nakazują likwidować. Wszystko kierować do jednego wspólnego. Dlaczego? Aby w razie potrzeby można było sparaliżować miasto zniszczeniem dostaw wody pitnej!

 

Punk 31: Systematycznie niszczyć rzemiosło i wszelką inicjatywę
prywatną. Wszelkie koncesje w tej dziedzinie będą w następnym dziesięcioleciu uzależniane od agenturalnej współpracy rzemieślnika z Bezpieką, co dotyczyło także sklepikarzy, restauratorów oraz taksówkarzy, a na koniec handlarzy dewizami.
Zaopatrzenie rynku (pkt 33) ma zawsze balansować na granicy
niedostatku, permanentnego braku dostaw podstawowych towarów. Ma to zaprzątać uwagę obywatela, pochłaniać jego zbędny czas, absorbować myśli, inicjatywę, kierować je na stałe kombinowanie, gdzie i jak co kupić. Surowo dopilnować
realizacji planów wydobywczych, natomiast nie wolno dopuszczać do wykonania zaopatrzenia rynku krajowego. Oznacza to, że rynek wydobywczy nie jest rynkiem krajowym, tylko kolonialnym monopolem okupanta.

 

Punkt 34: Wojna z Kościołem - ten zapis stanie się dosłowną w jego brzmieniu, istotą tajnych dyrektyw politycznych oraz zaleceń Bezpieki. Jest on rekapitulacją głównych kierunków wojny z Kościołem.