TAJNA INSTRUKCJA OBSLUGI PRL
Drukujemy tę instrukcję na życzenie czytelnika (Nazwisko i imię znane redakcji)
Stenogram z Tajnego Referatu tow. Jakuba Bermana wygłoszonego na posiedzeniu
Egzekutywy Komitetu .............. w kwietniu 1945 r. Sciśle tajne...TYLKO DLA
........ SCISLE TAJNE Instrukcja Nk/003/47 Scenariusz zniewalania państw i
narodów. Namiestnicy moskiewscy musieli je przestrzegać pod rygorem
natychmiastowego wezwania do Moskwy lub gułagowej banicji. Egzemplarz tego
scenariusza znajdował się m.in. w Belwederze, do wiadomości Bieruta, Bermana i
najbliższego otoczenia „mowiącego po polsku”
Tam własnie zginal!...
Posiadamy kopię tego unikalnego najtajniejszego żydowskiego dokumentu.
Przejdźmy do lektury tego dokumentu. Wierne tłumaczenie z oryginału
rosyjskiego. Scisle tajne Moskwa 2 VI 1947r.
Instrukcja
Nk/003/47
1. W gmachu ambasady nie należy przyjmować żadnych informatorów terenowych
rekrutujacych się z krajowców. Spotkania z tymi ludźmi organizują nasze służby
specjalne w miejscach publicznych. Informacje przyjmuje ambasada za
pośrednictwem naszych służb specjalnych.
2. Należy szczególnie zadbać o to, aby nie było żadnych kontaktów między naszym wojskiem a ludnością cywilną kraju. Niedopuszczalne jest składanie wizyt w domach krajowców przez naszą kadrę oficerską, ani nawiązywanie kontaktów przez naszych żołnierzy szeregowych z miejscowymi kobietami, ludnością lub żołnierzami krajowców.
3. Przyspieszyć
likwidację krajowców związanych z KPP, PPS,
Walterowców, KZMP, AK, BCH i innych ugrupowań, które powstały bez naszej
inspiracji.Wykorzystać w tym celu fakt zbrojnej opozycji.
4. Dopilnować aby do wszystkich akcji bojowych, w pierwszej kolejności kierowano żołnierzy, którzy przed wstąpieniem do Armii Kościuszkowskiej przebywali na naszym terytorium. Doprowadzić do ich całkowitej likwidacji.
5. Przyspieszyć zjednoczenie wszystkich partii w jedną organizację i dopilnować, aby wszystkie kluczowe stanowiska obsadzone były przez ludzi zatwierdzanych przez nasze służby specjalne.
6. Doprowadzić do połączenia całego ruchu młodzieżowego w jedną organizację, a stanowiska od szczebla powiatowego wzwyż przez ludzi zatwierdzonych przez nasze służby specjalne. Do czasu zjednoczenia zlikwidować znanych przywódców harcerstwa.
7. Spowodować i dopilnować, aby delegaci wyznaczeni na zjazdy partyjne nie
zachowali mandatów na okres kadencji wybranych przez siebie władz partyjnych, w
żadnym wypadku delegaci nie mogą zwoływać posiedzeń międzyzakładowych. W razie
konieczności zwołania takiego posiedzenia należy wyeliminować ludzi, którzy
wykazali się aktywnością w wysuwaniu koncepcji i postulatów. Na każdy następny
zjazd wybierać nowych kandydatów, tylko wytypowanych przez nasze służby
specjalne.
8. Należy zwrócić baczną uwagę na ludzi wyróżniających się zmysłem organizacyjnym, umiejącym sobie zjednać popularność. Ludzi takich należy pozyskać, w razie odmowy nie dopuszczać do wyższych stanowisk.
9. Doprowadzić do tego, aby pracownicy na stanowiskach państwowych (za
wyjątkiem służb ścigania i pracowników przemysłu wydobywczego) otrzymywali
niskie pobory. Dotyczy to szczególnie służby zdrowia, wymiaru sprawiedliwości,
oświaty i kierowników różnych szczebli.
10. Do wszystkich organów władzy i większych zakładów pracy wprowadzić ludzi
współpracujących z naszymi służbami specjalnymi (bez wiedzy władz krajowych).
11. Należy zwrócić szczególną uwagę, aby prasa krajowców nie podawała
sumarycznych ilości i rodzajów towarów wysyłanych do ZSSR. Nie można to również
nazwać handlem. Należy dopilnować, aby prasa krajowa podkreślała ilość towarów
wysyłanych przez nas do Polski, ale wspominała że to w ramach wymiany
handlowej.
12. Wpłynać na władze krajowe, aby nabywcy ziemi, gruntów i parceli nie
otrzymali aktów własnosci, a jedynie akty nadania.
13. Ukierunkować politykę w stosunku do rolnictwa indywidualnego tak, aby prowadzenie gospodarstwa stało się nieopłacalne, a wydajność jak najmniejsza. W nastepnej kolejności przystąpić do kolektywizacji wsi. W razie wystąpienia silniejszej opozycji należy zmniejszyć dostawy środków produkcji dla wsi i zwiększyć powinności dla państwa. Jeżeli to nie pomoże spowodować, aby rolnictwo nie dawało pełnego pokrycia potrzeb żywnościowych kraju i oprzeć wyżywienie na imporcie.
14. Spowodować, aby wszystkie zarządzenia i akty prawne, gospodarcze,
organizacyjne (z wyjątkiem wojskowych) nie były precyzyjne.
15. Spowodować aby dla każdej sprawy powoływano kilka komisji, urzędów,
instytucji społecznych, ale żadne z nich nie powinno mieć prawa podejmowania
ostatecznej decyzji bez konsultacji z pozostałymi. (Nie dotyczy przemysłu
wydobywczego).
16. Samorządy w zakładach pracy nie mogą mieć żadnego wpływu na kierunek działania przedsiębiorstw. Mogą one zajmować się jedynie sposobem wykonywania zleconych zadań.
17. Związki zawodowe nie mogą mieć możliwosci sprzeciwu wobec poleceń dyrekcji.
Obciążyć związki inną pracą, jak organizowanie wczasów, zaopatrzenia,
działalności rozrywkowej i oświaty, wycieczki oraz rozprowadzanie atrakcyjnych
towarów, potwierdzanie opinii i decyzji władz politycznych.
18. Należy spowodować, aby awansowano tylko tych pracowników, którzy wzorowo
wykonują przydzielone im zadania i nie wykazują skłonności do analizowania
spraw nie wychodzących poza te działania.
19. Krajowcom na stanowiskach partyjnych państwowych i gospodarczych należy
stworzyć warunki do działania, które będą kompromitować ich w oczach
podwładnych i wyborców, i zamykać im powrót do tych środowisk, z których
pochodzą.
20. Kadrze oficerskiej rekrutującej się z krajowców można powierzyć odpowiednie stanowiska pod warunkiem, że są tam już nasze służby specjalne.
21. Otoczyć szczególnym nadzorem ilości amunicji do wszelkich rodzajów broni z
każdego arsenału akcyjnego i ćwiczeń w ostrym strzelaniu, prowadzić swoiste
rozliczenie.
22. Objąć szczególnym nadzorem wszelkie laboratoria i instytucje
naukowo badawcze.
23. Należy zwrócić szczególną uwagę na ruch racjonalizatorski i
wynalazczy, rozwijać go i popierać, ale wszystkie odkrycia dokładnie
rejestrować i zapisywać, przekazywać do centrali. Dopuszczać do realizacji
tylko te wynalazki, które przydatne są w przemyśle wydobywczym, wstępnej
obróbki i określone w specjalnej instrukcji. Nie mogą być realizowane te
odkrycia, które mogłyby doprowadzić do wzrostu produkcji kosztem ograniczenia
wydobycia surowców lub zaniechania zalecanych działań. W wypadku głównych
odkryć, spowodować ich sprzedaż za
granicę. Nie dopuszczać do publikacji zawierąjcych wartości i opisy wynalazków.
24. Spowodować zakłócenie w punktualności transportów (z wyjątkiem transportu
określonego w instrukcji NK 552-46).
25. Inspirować zwoływanie narad środowiskowych i problemowych, zbierać stawiane
tam wnioski i propozycje, rejestrować wnioskodawców, a realizować linie
określoną w instrukcjach.
26. Spopularyzować wywiady z ludźmi pracy na aktualne problemy produkcyjne, w
których zawarta jest krytyka przeszłości lub lokalnego bałaganu, ale nie
doprowadzić do likwidacji przyczyn krytykowanych zjawisk.
27. Wystapienia publiczne władz krajowców mogą zawierać akcenty narodowe i
historyczne, ale nie mogą prowadzić do zjednoczenia ducha narodu.
28. Zwrócić baczną uwagę, czy w odbudowywanych i nowych większych miastach i
osiedlach nie budowano nowych ujęć wodnych niezależnych od głównej sieci
wodociągowej. Stare ujęcia wodne i studnie uliczne systematycznie likwidować.
29. Przy odbudowie i rozbudowie przemysłu dopilnować, aby ścieki przemysłowe
spływały do rzek mogących stanowić rezerwuary wody pitnej.
30. Mieszkania w nowych osiedlach i odbudowywanych miastach nie mogą zawierać
dodatkowych pomieszczeń pozwalających na hodowlę inwentarza lub gromadzenia
żywnosci na dłużej i w większych ilościach.
31. Spowodować, aby prywatne przedsiębiorstwa i rzemieślnicy
otrzymywali surowce i urządzenia nie pozwalające na produkcję artykułów dobrej
jakości, a ceny tych produktów powinny być wyższe od podobnych wytwarzanych
przez państwo.
32. Doprowadzić do maksymalnej rozbudowy administracji biurowej wszystkich
stopni. Można dopuścć krytykę działalności administracyjnej, ale nie wolno
pozwolić na jej zmniejszenie ani sprawną pracę
33. Należy dopilnować wszystkich planów produkcyjnych w przemysłach
wydobywczych i w działaniach określonych odpowiednimi instrukcjami i nie wolno
dopuścić do wykonania zaopatrzenia rynku krajowego.
34. Szczególnej obserwacji poddać Kosciól i tak ukierunkować
działalność oświatowo-wychowawczą, aby wzbudzić powszechny wstręt do tej
instytucji. Objąć baczną uwagą i kontrolą kościelne drukarnie, archiwa,
biblioteki, kazania, kolędowania (ostatni przykład to co powiedział ks.
Jankowski, a oni roztrąbili na cały świat, nie to, że prawda tylko, że
antysemityzm) treści nauk religijnych oraz obrzędy pogrzebowe.
35. W szkolnictwie państwowym, zawodowym, a w szczególności w szkołach średnich
i wyższych, doprowadzić do usunięcia nauczycieli cieszących się powszechnym
autorytetem i uznaniem. Na ich miejsce wprowadzać ludzi mianowanych.
Doprowadzić do zerwania korelacji między przedmiotami, do ograniczeń wydań
źródłowych, do usunięcia z szkół średnich łaciny, greki, filozofii
ogólnej i genetyki. W historii nie można podawać, co który władca chciał zrobić
lub zrobił dla kraju, trzeba natomiast ukazywać tyranię królów oraz walki
uciemiężonego ludu. W szkolnictwie zawodowym doprowadzić do wąskich
specjalizacji.
36. Inspirować organizowanie imprez państwowych związanych z walką krajowców z zaborcami (z wyjątkiem zaboru rosyjskiego), szczególnie z Niemcami i walkę o socjalizm.
37. W publikacjach krajówych nie dopuszczać opracowań traktujących o krajowcach
przebywających w naszym państwie do rewolucji i w czasie II wojny światowej.
38. W razie powstania organizacji popierającej sojusz z naszym
państwem, ale zmierzającej do kontroli działalności gospodarczej oficjalnych
władz kraju, należy natychmiast podjąć działalność (niezależnie od władz kraju)
obciążając te organizacje tendencjami nacjonalistycznymi i szowinistycznymi.
Formy działalności:
Burzenie naszych pomników i cmentarzy (obecnie podpalona Synagoga),
publikowanie ulotek wyszydzających nasz naród, naszą kulturę, sens zawartych
układów. Do prac propagandowych angażować krajowców i wykorzystywać istniejącą
nienawiść do nas.
39. Zadbać o budowę i rozbudowę mostów, dróg i licznych połączeń, aby w razie
konieczności interwencji wojskowej można było szybko i z każdej strony dotrzeć
do punktu oporu czy koncentracji sił opozycji.
40. Pilnować, aby aresztować przeciwników politycznych. Rozpracować
przeciwników z autorytetem wsród krajowych narodowców. Likwidować w drodze tzw.
zajść sytuacyjnych przypadkowych, zanim staną się głośnymi lub aresztować ich
wcześniej za wykroczenia kryminalne.
41. Nie dopuszczać do rehabilitacji osób skazanych w procesach
politycznych. W razie konieczności rehabilitacji, można ją przeprowadzić pod
warunkiem, że sprawa będzie uznana za pomyłkę sądową, bez wszczynania
dochodzenia i stawiania
przed sądem winnych pomyłki (sędziów, świadków, oskarżycieli,
informatorów).
42. Nie wolno stawiać przed sądem ludzi na stanowiskach kierowniczych
obsadzanych przez partię, którzy swą działalnością spowodowali straty lub
wywołali niezadowolenie wśród podwładnych. W sytuacjach drastycznych należy ich
odwołać ze stanowisk i przenieść do innych miejscowości na
stanowiska równorzędne lub wyższe. W skrajnych sytuacjach ulokować na
stanowiskach kierowniczych i traktować jako rezerwę kadrową do późniejszej
wymiany.
43. Ogłaszać publicznie procesy ludzi ze stanowisk kierowniczych
(wojsko, minister, główne urzędy, szkolnictwo) oskarżonych o działalność
przeciw ludowi, przeciwko socjalizmowi, przeciwko industralizacji. Będzie to
powodować czujność mas pracujących.
44. Dbać o wymianę ludzi na stanowiskach roboczych przez dopuszczenie do tych
funkcji ludzi z awansów mających najniższe kwalifikacje (ostatni przykład to
BOLEK - WALESA, który od Zachodu otrzymał nawet tytuły profesorskie, skąd my
to znamy, 40-50 lat wcześniej za chwalenie Stalina też można było zbierać
tytuły i awansować).
45. Spowodować napływ do szkół wyższych pochodzacych z najniższych grup
społecznych, którzy nie wykazują zainteresowań zawodowych, a tylko chęć
zdobycia dyplomu.
Ten zbrodniczy scenariusz był realizowany z całą bezwzględnością, wiernością jego zasadom. Analizując go punkt po punkcie, każdy z nich egzemplikując tysiącami przykładów rozpisanych na cztery tysiąclecia, można napisać całą historię polityczną i gospodarczą powojennej Polski. Jeżeli niekiedy pojawiły się jakieś praktyczne odstępstwa, to były one nieznaczne, lokalne, przystosowane do czasu i do okoliczności. Przyspieszyć likwidację krajowców związanych z KPP, PPS, Walterowców, KZMP, BCH i innych ugrupowań... i likwidować. Kapepowcy funkcyjni zostali wystrzelani już przed wojną w sowieckich czystkach. Ocaleli ci, którzy dostali się do Sowlagru już w czasie wojny. Kapepowcy krajowi, owe masy dołowe nigdy nie byli groźni dla systemu. Rozbić należało PPS, a wraz z nią wszystkie partie, zwłaszcza Polskie Stronnictwo Ludowe. Krwawa rozprawa z ich liderami trwała w tym samym czasie kiedy redagowano tę instrukcję.
Walterowiec - K. Swierczewski, symbol czerwonej Hiszpanii,
agenturalnego internacjonalizmu - zginie w Bieszczadach od kul UPA i dopiero 40
lat później w telewizji pokażą jego zachowanego w muzeum munduru - z wyraźnym
śladem pchnięcia bagnetem. Krwawa rozprawa z partiami politycznymi była
propagandowo ułatwiona, gdyż konsekwentnie wiązano ją z faktyczną opozycją
zbrojną. Jeszcze nikt z przywódców tych partii nie przypuszczał ich rychłego
końca, kiedy instrukcja mówiła: Przyspieszyć zjednoczenie wszystkich
partii...To znaczy: zlikwidować wszystkie, a PARTIE NAZWAC SOWIECKA AGENTURE -
PPR, przemianowaną wkrótce na PZPR. Rozbić ruch młodzieżowy, zwłaszcza przedwojenne
harcerstwo: i stało się... harcerstwo zostało zlikwidowane. Na jego miejsce
wprowadzono indoktrynującą, ateizującą atrapę, obcą katolickiemu duchowi
polskiej młodzieży. Apogeum tych niszczycielskich działań przypadło na lata
1949-1952 i w tym właśnie okresie więzienia zapełniły się liczbą ponad 5000
tysiecy młodzieży
licealnej, wyaresztowanej i skazanej za przynalezność do ponad 500 tajnych
organizacji szkolnych. Skazanych na najcięższe wyroki kierowano do wiezień o
zaostrzonym reżimie - Wronek, Rawicza, Strzelec Opolskich. Większość ulokowano
w młodzieżowym obozie koncentracyjnym Jaworzno, byłej filii
niemieckiego obozu koncentracyjnego w Oświecimiu.
Punkt 7, to
mistrzowska socjotechnika pozorowania życia partyjnego. Szeregowi członkowie
partii, to masa posłusznych pionków, „użytecznych durniów", którym stwarza
się pozory współrządzenia, zakładem pracy, wsią, gminą, miastem, powiatem,
województwem, krajem. Mają prawo krytykować, ale
tylko niedociagnięcia i bałagan lokalny, drobne nadużycia i kradzieże
„demaskować" ale przede wszystkim czujnie wypatrywać wrogów demokracji i
reakcjonistów. Nie wolno im wkraczać w zakres spraw systemowych, uogólniać.
Dostrzegających istotę zła, zdolnych do politycznych syntez
bezwzględnie eliminować z życia załóg, zespołów, partii: eliminować ludzi,
którzy wykazali się aktywnością w wysuwaniu koncepcji i postulatów...
Zachowując pozory demokratycznych wyborów na wszystkich szczeblach, dopilnować,
aby awansowali tylko posłuszni, bierni, mierni, a w pierwszej kolejności agenci
systemu: „wytypowani przez nasze służby specjalne. Brani
do władz, na zjazd czy na inną akcję, nie powinni zachować swych mandatów na
następną kadencję w przeciwieństwie do naszych agentów, którzy mają
zagwarantowaną stałą obecność w systemie. Stąd brała się potem elitarna grupa
delegatów na wszystkie kolejne zjazdy partii.
Punkt 8.
wyróżniających się w każdej dziedzinie, inteligentnych,
aktywnych, posiadających zmysł organizacyjny albo podporządkować, albo odsunąć
na boczny tor, jeżeli zaczynają myśleć oddzielnie i czynią użytek ze swego
krytycyzmu.
Punkt 10: we wszystkich organach władzy, ich szczeblach i komórkach, mają rezydować agenci systemu. Mają to być dwa rodzaje agentów – służb specjalnych, oraz własnych czyli sowieckich, niezależnych i nieznanych Bezpiece krajowców.
Punkt 11: staranne
przestrzeganie nakazu rabunkowej exploatacji
bogactw naturalnych krajowców. W kilku innych punktach instrukcji stawia się
zielone światło w szczególnie jednej, ważnej dziedzinie przemysłowi wydobywczemu.
Wyłącza się go z licznych zakazów obowiązujących w innych dziedzinach
gospodarki krajowców. W dążeniu do maksymalizacji wydobycia kopalin, zwłaszcza
węgla, cała infrastruktura górnictwa i transportu musi być podporządkowana tym
preferencjom. Jeżeli w jednym z punktów instrukcji mówi się do świadomego
zakłócenia transportu, to z tej zasady ma być wyłączony transport węgla.
Rolnictwo: Celem ostatecznym jest upaństwowienie ziemi rolników. Parcelacja
ziemi dworskiej była oszustwem obliczonym za pozyskanie masy chłopskiej,
stanowiącej wówczas 70% społeczeństwa, a przy tym bazę ruchu oporu.
Wręczono chłopom bezwartościowy akt nadania, a nie akty notarialne. Kilka lat
później rozpocznie się przymusowa kolektywizacja, wykreuje się kułaka-wroga
sabotującego postęp na wsi, magazynującego zboże i żywność w celu spekulacji.
Więzienia zapełnia ponad 200 tys. nieszczęśników, którzy nie byli w stanie i na
czas, i nakazanej ilosci dostarczyć obowiązujących dostaw. W dążeniu do
likwidacji rolnictwa indywidualnego, poprzez system niskich cen i ograniczeń,
spychano gospodarstwo chłopskie w nieopłacalność.
Punkty 14 - 15:
wszystkie akty prawne, zarządzenia, powinny być
nieprecyzyjne, dopuszczając dowolność interpretacyjną. Każda sprawa powinna
znajdować się w gestii kilku komisji, urzędów instytucji, ani jedno z tych
ogniw nie mogło podjąć decyzji ostatecznej. Decyzje należą do przedstawicieli
agentury i partii. I znów: nie dotyczy przemysłu wydobywczego.
Punkty 17 - 16: -
Samorządy i związki zawodowe to pozorowane, bezwolne przybudówki. Nie mają nic
do powiedzenia o losach zakładu i załogi, o kierunkach i organizacji produkcji,
itp.
Związki zawodowe mogą rozprowadzać wśród załóg ziemniaki na zimę, bilety do
teatru i kin, przydzielać skierowania na wczasy. Nie wszystkim zresztą - tylko
według własnego klucza. Ruch racjonalizatorski rozwijać i popierać (pkt 23),
ale cenne pomysły kierować do centrali i nie wdrażać ich w zakładach
macierzystych. Dopuszczać do realizacji pomysły tylko przydatne w przemyśle
wydobywczym. Wynalazki o randze odkrycia naukowego lub
technicznego natychmiast kierować „za granicę" czyli do ZSSR
.
Punkt 27: szczególnie ważny, choć ogólnikowy - tępić wszystkie próby konsolidacji ducha narodu.
Punkty 28 - 29 mają charakter więc zbrodniczy. Zabraniają budowy lokalnych ujęć wodnych, stare ujęcia włącznie ze studniami nakazują likwidować. Wszystko kierować do jednego wspólnego. Dlaczego? Aby w razie potrzeby można było sparaliżować miasto zniszczeniem dostaw wody pitnej!
Punk 31:
Systematycznie niszczyć rzemiosło i wszelką inicjatywę
prywatną. Wszelkie koncesje w tej dziedzinie będą w następnym dziesięcioleciu
uzależniane od agenturalnej współpracy rzemieślnika z Bezpieką, co dotyczyło
także sklepikarzy, restauratorów oraz taksówkarzy, a na koniec handlarzy
dewizami.
Zaopatrzenie rynku (pkt 33) ma zawsze balansować na granicy
niedostatku, permanentnego braku dostaw podstawowych towarów. Ma to zaprzątać
uwagę obywatela, pochłaniać jego zbędny czas, absorbować myśli, inicjatywę,
kierować je na stałe kombinowanie, gdzie i jak co kupić. Surowo dopilnować
realizacji planów wydobywczych, natomiast nie wolno dopuszczać do wykonania
zaopatrzenia rynku krajowego. Oznacza to, że rynek wydobywczy nie jest rynkiem
krajowym, tylko kolonialnym monopolem okupanta.
Punkt 34: Wojna z Kościołem - ten zapis stanie się dosłowną w jego brzmieniu, istotą tajnych dyrektyw politycznych oraz zaleceń Bezpieki. Jest on rekapitulacją głównych kierunków wojny z Kościołem.